Je kan kiezen voor een leven met meer kwaliteit, vitaliteit en vreugde.

Kun je met een eenvoudig voorbeeld aantonen wat de lezer zich kan inbeelden, voorstellen bij emotioneel lichaamswerk®? Wat kan hij er bv. mee aan dagdagelijks, praktisch gezien, eenvoudige handelingen met concrete, doeltreffende resultaten? Wat krijgt de klant bij je mee vanaf zijn eerste bezoek, behandeling, kennismaking enz.

Je hebt een ontzettend betrouwbaar kompas tot je beschikking: je eigen lichaam. Spijtig genoeg ben je de gebruiksaanwijzing in de loop der levensjaren kwijtgeraakt. En je lichaam blijkt niet adequaat te reageren als je de gebruiksaanwijzing van een technisch apparaat ter vervanging hanteert: we kijken te technisch naar ons lichaam en denken dat we gevoelens aan en uit kunnen zetten. Het kost echter zoveel energie om kwaadheid, verdriet of angst te onderdrukken, dat ook vreugde niet meer kan stromen...

ELW leert je om opnieuw in contact te treden met je lichaam. Het leert je om te luisteren naar de signalen die je lichaam constant uitzendt, en de ‘ruis’ op deze signalen afkomstig van je ‘drukke denken’ beetje bij beetje te ‘deleten’.

Mia kan zich niet meer herinneren wanneer ze de laatste keer weende. Ze slikt al haar gevoelens in. De energie die ze hierin steekt maakt dat haar levenslust is verdwenen. Diep van binnen voelt ze dat het moment gekomen is om ‘los te laten’. Tijdens de eerste sessie gaat ze tot op de rand van het verdriet; ze exploreert de angsten die maken dat ze haar gevoel inslikt: ‘ als ik het verdriet laat stromen verdink ik erin; als ik de controle over mijn lichaam loslaat word ik gek’. Tijdens de tweede sessie voelt ze zich al veilig genoeg om het verdriet te laten stromen. Eerst aarzelend waarbij ze de ervaring opdoet dat haar stemmetjes niet kloppen: ze wordt niet gek, en ze kan het verdriet opnieuw afsluiten als ze dit wilt. Vervolgens uit ze haar verdriet voller en dieper. Achteraf voelt ze de ruimte die is ontstaan in haar borstkas; haar ogen hebben een andere uitstraling: ze zijn niet meer doods en afwezig; ze zoeken even contact en glinsteren.

Jan exploreert zijn faalangst. Hij komt terecht bij zijn ouders die op alles wat hij deed de boodschap gaven ‘het is niet goed genoeg’. Hij voelt hoeveel kwaadheid erin zijn schouderspieren bevroren ligt en doorvoelt zijn angsten : ‘als ik mijn kwaadheid uit, verlies ik liefde; mijn kwaadheid is zo groot dat als ik ze toelaat ik alles kort en klein sla’. Beetje bij beetje leert hij om zijn kwaadheid naar buiten te brengen en hierbij zijn stem te gebruiken. Door zijn kwaadheid gedoseerd naar buiten te brengen, was het niet nodig alles kort en klein te slaan. Hij merkt dat hij zich in zijn dagelijkse leven veel minder terughoudt, en veel duidelijker zijn grenzen aangeeft.

Elke avond behandelt een bepaald lichaamsgebied en de thema’s die ermee corresponderen. Als voorbeeld beschrijf ik hier het programma van ‘de benen-avond’.

De avond begint met een kort dansgedeelte (bewegen op muziek en zo ‘hier en nu komen’ en ‘in je lichaam’). Vervolgens is er een vertelrondje waar de deelnemers/sters kunnen vertellen hoe ze zich voelen en of de vorige avond van de avondreeks nog nawerkingen had in hun dagelijkse leven. Dan starten we met lichaamswerk. We leren de "basishouding" uit bio-energetica: een staande houding waarbij je zo weinig mogelijk spieren belast en zo je lichaam beter kan voelen (met een voorbeeld wordt tevens verduidelijkt hoe overstrekte knieën pijn in de onderrug kunnen veroorzaken). We rollen onze voeten over een bezemsteel (met korte uitleg over de reflexzones op de voeten), we gebruiken enkele oefeningen uit de eutonie om de lenigheid van de benen te testen, en we onderzoeken de beweeglijkheid van de enkels en de knieën via actieve bewegingen. Er zijn liggende oefeningen (bv ‘fietsen’), staande (bv. samen springen met de knieën zo hoog mogelijk geheven), en oefeningen met een partner (bv. rug tegen rug langzaam naar beneden zakken tot je op een denkbeeldige stoel zit en in die positie blijven hangen). Dergelijke oefeningen exploreren de spannings-ontspanningstoestand in je benen.

Vervolgens deblokkeren we de spanning door bv. de eigen benen even te masseren, door in kring afwisselend met het ene, dan met het andere been te stampen en hierbij geluid te maken. Het kerngedeelte van de avond is met de ogen dicht kleien (ieder ontvangt een bol klei en neemt deze in zijn/haar handen). Ondertussen belicht ik de thema’s die met de benen corresponderen waarbij de mensen uitgenodigd worden om wat ze voelen in de klei uit te drukken. Ik vertel over aarding, grounding. Ik stel vragen over welke relatie de deelnemers hebben met hun lichaam (vind je jezelf mooi, geef je je lijf de aandacht, zorg en liefde die het verdient?). Hoe is jouw relatie met de aarde? Met moeder aarde? En met jouw fysieke moeder? Was je welkom op aarde; lag er een warm liefdevol nest, vol aandacht, koestering en lichamelijke warmte op jou te wachten?...
En telkens blijf ik de mensen uitnodigen om alles wat ze voelen via hun handen in de klei te kneden of boetseren of vorm te geven, en te blijven ademen (zuurstof te geven aan wat ze voelen). Sommige mensen voelen verdriet en wenen; anderen voelen kwaadheid en drukken dit met hun handen uit in de klei.

Als afronding kiezen de mensen een partner binnen de groep en vertellen nog even over de essentie van wat ze in voorgaande structuur ontmoetten. Er is dan nog een integrerende oefening waarbij de zin: ‘je mag er helemaal zijn zoals je bent’ naar elkaar wordt uitgesproken en doorvoelt. Vervolgens sluiten we de avond met een ‘deelronde’, waarbij ieder nog even zijn/haar ervaringen van de avond kan vertellen (met eventueel de mogelijkheid tot kadering -het integreren en hanteerbaar maken van de ervaringen- door de begeleiding, als hier behoefte toe is). -Het kan evengoed nodig zijn om de ervaren emoties (verdriet, kwaadheid...) niet te kaderen maar ze er gewoon te laten zijn, om te voorkomen dat ze worden ‘kapotgeredeneerd’. Dit kan nodig blijken voor mensen die de neiging hebben alles vanuit hun hoofd te benaderen en te beoordelen.-

[Home]